1º.- Todas e cada unha das peores previsións que desde a Coordinadora Galega pola Paz realizamos, nos meses previos á intervención militar en Iraq, protagonizada polas tropas angloamericanas sen mandato expreso de Nacións Unidas, veñen de cumprirse lamentablemente.

Logo dunha guerra inxusta, desigual e desproporcionada, que vulnerou drasticamente o dereito internacional e o papel dos organismos supranacionais, que provocou miles de víctimas, entre elas a do xornalista galego, Xosé Couso, baseada en mentiras e en falsidades, con obxectivos espurios..., atopámonos hoxe cunha ocupación militar, na que participa o Estado Español con forzas militares propias, de moi dubidosa legalidade, de novo á marxe da ONU, e cunha administración títere, a modo de anacrónico protectorado, ó servicio dos intereses exclusivos do goberno norteamericano.

2º.- A situación actual en Iraq, en Afganistán (e en toda a rexión) non é nin máis segura nin ocasionou un maior benestar ós seus respectivos pobos. Todo o contrario. Tal e como temos indicado, non podemos confundir a paz coa victoria nin tampouco a paz coa ocupación militar e a vulneración sistemática dos dereitos humanos, a humillación e a rapiña neocolonial.

A Administración Bush, sen dúbida, derrocou ó réxime tiránico de Sadam Hussein, gañou militarmente unha guerra inxusta e ilegal, pero está sendo incapaz de garantir a paz e a seguridade nunha rexión que segue a vivir incendiada pola violencia, o terrorismo e o rancor, esnaquizada económica e medioambientalmente, degradada en tódolos sensos, con secuelas visibles e que persistirán durante moitos anos (como consecuencia do emprego masivo de bombas de racimo, uranio empobrecido, etc.) facendo que a reconstrucción sexa, ademais de extraordinariamente custosa, moi lenta.

3º.- O papel seguidista e dependente do goberno español, aliñado coas teses máis belicosas da administración norteamericana, motivou o envío de tropas, sen declaración de guerra, sen mandato expreso do Parlamento, que están actuando como auténticas forzas de ocupación, en zona de combate, con grave risco para a súa propia vida, e sen a cobertura legal das Nacións Unidas.

Por outra parte, esta mesma actuación político-militar de Aznar e de Blair os está distanciando, aínda máis, do eixe franco-alemán, que con Rusia e China, manteñen unha posición abertamente contraria á presencia de tropas sen mandato expreso da ONU e baixo mando norteamericano, e defenden a inmediata devolución da soberanía ó pobo iraquí coa retirada das tropas estranxeiras e a súa substitución por cascos azuis ou unha forza multilateral da propia ONU.

4º.- Como sabemos, a intervención e posterior ocupación militar de Iraq, respondía a intereses políticos, económicos, militares e xeoestratéxicos da administración Bush, e entre eles estaba, como non, a lexitimación e o robustecemento do poder militar do estado de Israel na rexión, a xustificación do terrorismo de estado practicado polo goberno de Ariel Sharon contra o pobo palestino, vetando mesmo no Consello de Seguridade calquera resolución condenatoria ou ignorando que Israel aí conta con armas de destrucción masiva, mesmo nucleares.

5º.- A violencia e o terrorismo, individual ou de estado, non son a maneira de resolver un conflicto que enche de sangue e sufrimento o territorio de Oriente Medio desde fai demasiados anos. A procura dunha solución xusta e democrática pasa polo remate da violencia, do terrorismo e dos asasinatos selectivos, polo recoñecemento dos dereitos nacionais do pobo palestino, polas garantías para a súas autoridades, especialmente para Arafat, tal e como a Asemblea Xeral das Nacións Unidas ven de aprobar por práctica unanimidade.

Para o vindeiro 27 de Setembro, Sábado, o Foro Social Europeo e numerosas organizacións, veñen de convocar distintas mobilizacións en contra da ocupación de Iraq, pola retirada das forzas ocupantes, polo regreso das tropas españolas, contra o terrorismo e pola solución pacífica dos conflictos, nun marco de respecto pola legalidade e os organismos internacionais.

A Coordinadora Galega pola Paz quere sumarse a esta iniciativa e fai un chamamento á cidadanía galega para que exprese, por tódolos medios pacíficos e democráticos posibles, a súa aposta decidida pola paz, a xustiza e os dereitos humanos, ó tempo que anuncia a convocatoria de novas mobilizacións no mes de Outubro, concretamente, o 25 de Outubro, en coincidencia coa Marcha sobre Washington contra a ocupación e pola retirada das tropas estranxeiras de Iraq.

COORDINADORA GALEGA POLA PAZ

Adega, AS-PG, Asociación Chambo, Asociación Pola Esquerda, BNG, CAE, CAF, CIG, Coordinadora de Crentes Galegos, Coordinadora Galega de ONGs para o Desenvolvemento, SN de CC.OO de Galicia, EU-IU, Federación Ecoloxista Galega, Fundación Araguaney, Fundación para a Igualdade María Xosé Arcos, Galiza Nova, InteRed- Galicia, Intermon- Oxfam, Mulleres Cristiás Galegas, PSdG- PSOE, Seminario Galego de Educación para a Paz, UGT- Galicia, Voluntariado Social ROGAS, STEG, Xustiza e Sociedade, Xuventude Comunista Galega, Xuventudes Socialistas de Galicia.