CERNA Nº 84 - Eólica mariña, unha alternativa?
Páx. 34
A Sociedade Galega do Medio Ambiente (Sogama) é a empresa xestora das fraccións resto e envases lixeiros da maior parte dos concellos galegos. Segundo informa a propia empresa, a pandemia e o confinamento provocaron cambios no tipo e volume de residuos recollidos pola súa parte, que tamén colaborou no proceso de recollida, traslado e tratamento do refugallo de baixo risco procedente do Servizo Galego de Saúde (Sergas), cuxo destino foi a planta incineradora de Cerceda.
CERNA Nº 84 - Eólica mariña, unha alternativa?
Páx. 35-37
Cando en marzo de 2020 foi declarado o estado de alarma no estado español, a primeira reacción nesta Deputación de Pontevedra foi a de pechar todos os centros de compostaxe comunitaria (CCC) baixo control directo do REVITALIZA. Afortunadamente, tras esa primeira reacción consecuencia dun comprensíbel pánico inicial, axiña retornou o sentido común. O retorno ao pragmatismo veu a reafirmar que os CCC, como centros de xestión local de residuos, son un “servizo esencial”. Tamén os COIN (composteiros individuais), difíciles estes para un peche decretado ao se atopar na privacidade das vivendas.
CERNA Nº 84 - Eólica mariña, unha alternativa?
Páx. 38-39
Con motivo da situación de emerxencia de saúde pública provocada pola COVID-19, o Ministerio de Sanidade ditou instrucións sobre a xestión dos residuos domésticos, tanto para o seu manexo domiciliario en fogares con pacientes afectados, como para a súa xestión posterior. No Complexo Medioambiental do Barbanza aplicamos as directivas e obtivemos os resultados que expoñemos.
CERNA Nº 83 - Electrointensivas con data de caducidade
Páx. 19-21
A industria de produción intensiva de carne barata na Limia fracasa estrepitosamente ao non ser capaz de xestionar adecuadamente os residuos que xera. A Limia ten que absorber cada ano máis de 1.000.000 de toneladas de residuos gandeiros que son vertidos ao medio provocando a contaminación dos recursos hídricos. Grupos ecoloxistas como MEL e SGHN veñen denunciando desde hai anos esta desfeita ante as administracións recibindo a calada por resposta. A denuncia ante Bruxelas desta problemática, a declaración de augas afectadas por parte do Ministerio, así como a mobilización veciñal poden axudar a cambiar a actitude da Consellería de Medio Rural, da Confederación Hidrográfica e das industrias cárnicas.
Páx. 20-22
Basta considerar a distribución das inversións previstas no Plano de SOGAMA para poder afirmar que dito plano non ten nada de plano de reciclaxe, e que mesmo terá que ser modificado para atinxir os obxectivos da recente Lei de Envases. Máis do 90% do investimento adícase á recollida, transporte e tratamento do lixo por incineración, discriminando as opcións de prevención e reciclaxe. Inclúese ademáis a alternativa de ADEGA a dito plano, cunha distribución das porcentaxes do investimento moito máis sustentable para o medio ambiente.
Páx. 28
Os landers ou federacións veciñais alemanas sospeitan que a industria privada só se fará cargo daqueles aspectos do tratamento dos residuos cós que se obteñen beneficios. Por elo, cumpre reflexionar sobre o papel de Unión Fenosa no Plano de Sogama.