ADEGA Cadernos

Buscador

Formulario de busca

Tratamento anaerobio de augas residuais urbanas en planta piloto

Xoán A. Álvarez, Isabel Ruiz, Mariano Gómez e Manuel Soto

Caderno nº 12 - Depuración de augas residuais

Páx. 33 – 48

Desenvolvementos recentes do proceso anaerobio no tratamento de augas residuais urbanas deben o seu éxito o concepto do reactor UASB (upflow anaerobic sludge blanket). Existen numerosos exemplos da aplicación con éxito de dixestores UASB a gran escala tratando augas residuais en países tropicais, onde a temperatura da auga residual está por enriba de 20ºC, como en Brasil (Florencio et al., 2001), Colombia (Schellinkhout e Collazos, 1992) ou India (Kalker et al., 1999). Polo tanto, a dixestión anaerobia pode ser considerada como unha alternativa tecnolóxica consolidada nestes países. Nos países de clima frío ou temperado, a temperatura da auga residual sitúase no rango de 10 a 20ºC, e a viabilidade económica e ambiental da dixestión anaerobia require a súa aplicación a esa temperatura ambiente, prescindindo do quecemento do influente. A operación dos dixestores anaerobios a estas temperaturas psicrofílicas require máis investigación, especialmente no que respecta á operación a escala piloto ou industrial. Neste artigo recóllese o funcionamento deste sistema de tratamento de augas residuais nunha planta piloto.

Depuración con sistemas naturais: humidais construídos

Joan García, Jordi Morató e Josep M. Bayona

Caderno nº 12 - Depuración de augas residuais

Páx. 49 – 56

Os humidais construídos son sistemas pasivos de depuración constituídos por lagoas ou canais pouco profundos (normalmente de menos de 1 m) plantados con plantas propias de zonas húmidas (macrófitos acuáticos) e nos que os procesos de depuración son executados simultaneamente por compoñentes físicos, químicos e biolóxicos. Estes humidais tamén se poden utilizar para restaurar ecosistemas, e entón a depuración pode ser un obxectivo secundario. Neste artigo descubriremos os tipoloxías dos humidais construídos, cales son as súas vantaxes e inconvenientes, e as súas aplicacións.

Tratamento de efluentes dun núcleo rural nun sistema dixestor-humidal

Pilar Barros, Ramsés Pérez, Virginia Rodríguez e Manuel Soto

Caderno nº 12 - Depuración de augas residuais

Páx. 57 – 70

O enfoque tradicional do saneamento urbano baséase na centralización de pequenos e grandes efluentes mediante complexas, longas e custosas redes de transporte das augas residuais, para aplicar ao final, de ser caso, un tratamento primario, secundario ou terciario. Esta complexidade explica a carestía do modelo convencional de saneamento, e tamén algunhas convencionalidades ambientais, tales como o elevado consumo enerxético, a xeración de grandes cantidades de lodo, ou a transferencia de contaminantes desde o medio hídrico ao solo ou á atmosfera. As medidas de saneamento e depuración sustentábel poden abordarse en función da redución do caudal, aforrando auga limpa procedente do medio natural, e da redución da contaminación e recuperación de nutrientes, aforrando enerxía e materias primas. Entre estas medidas, unhas son compatíbeis cos actuais sistemas de saneamento mentres que a aplicación doutras require unha reformulación de todo o sistema desde o inicio.

Presentación

Manuel Soto Castiñeira

Caderno nº 14 - Os ríos galegos (I): Calidade e biodiversidade

Páx. 5 - 8

Os ríos galegos caracterízanse por unha elevada biodiversidade dentro do seucontexto ibérico e europeo. Ademais a grande porcentaxe de endemismos outórganlle un valor excepcional na actual situación mundial de crise ecolóxica. Isto ven a sumarse ao transcendental papel que os ríos xogaron na economía tradicional e na conformación das características socioculturais e psicolóxicas do pobo galego.Diversos expertos teñen constatado, porén, que a situación actual dos ríos galegos está moi lonxe de achegarse á cualificación de “bo estado”, segundo o define a Directiva Marco da Auga.O caderno estrutúrase en dous volumes, correspondentes aos números 14 e 15. Comeza coa descrición do río como ecosistema, analizando a incidencia das súas catro dimensións espaciais e temporal.Continúa coa descrición en detalle non só da flora senón tamén da vexetación, é dicir, das formacións vexetais propias dos nosos ríos.

O río como ecosistema

Fernando Cobo Grandín e Rufino Vieira Lanero

Caderno nº 14 - Os ríos galegos (I): Calidade e biodiversidade

Páx. 9 - 14

Adóitase considerar aos lagos e lagoas como ecosistemas pechados, caracterizadospolo seu predominio da produción primaria autóctona e os seus limitados intercambiosco exterior, mentres que, polo contrario, os ríos son ecosistemas abertos nos que a entrada maioritaria de enerxía procede do ecosistema terrestre adxacente.Así, a diferenciación entre augas estancadas, que se definen como medios lénticos,en contraposición ao termo de medios lóticos para as augas correntes, ten un significado ecolóxico moito mais amplo. De feito, os ríos son entidades en continuocambio que están estreitamente ligados aos ecosistemas terrestres adxacentes.Esta é unha premisa chave para a comprensión do seu funcionamento e a súa evolución, e por iso os hidrobiólogos miran a conca hidrográfica coma unha unidade funcional.A conca inflúe enormemente na vida do ecosistema fluvial, pois, entre outrascousas, a súa superficie determina o volume de augas recollidas, a cobertura vexetaldirixe parcialmente a distribución das augas de escorrentía e de evaporación, eademais, a auga, en función da natureza dos terreos que atravesa no seu percorrido,énchese de materia orgánica e de sais minerais.

Sobre a flora e a vexetación dos ríos de Galiza

Xavier Amigo

Caderno nº 14 - Os ríos galegos (I): Calidade e biodiversidade

Páx. 15 - 30

Neste artigo falaremos dos compoñentes biolóxicos dos ríos que teñen que ver coa Botánica. Centrarémonos nos organismos absolutamente maioritarios que compoñen a diversidade vexetal, tanto dos ríos como da maioría dos ecosistemas terrestres, que son as plantas vasculares; as tamén chamadas plantas superiores, cuxa estrutura básica resúltanos a todos familiar por distinguir nelas raíces, talos e follas.Delimitado isto hai que facer outra gran disociación de conceptos relativa aomundo vexetal dos ríos e que imos utilizar nesta exposición. Revisaremos que compoñentes vexetais van ligados aos ríos, primeiro abordando a flora e despois a vexetación.

ADEGA Cadernos
Avenida de Castelao, 20-Baixo 15704 Santiago de Compostela
Tlf/Fax: 981 570 099 Email:adega@adega.gal