Páx. 8-10
Mellora da Política Forestal Galega: a protección da natureza, a producción de recursos e o uso social do espacio agrario.
Páx. 11-12
Castro e Freire achégannos información sobre un óptimo aproveitamento do monte de xeito que o impacto ambiental sexa menor.
Páx. 13-14
O apoio a especies autóctonas, a diversificación e o uso múltiple de recursos, como modelo económico do uso do bosque repectando a sua riqueza.
Páx. 19-23
Manter unha politica forestal ecolóxicamente axeitada é o mellor xeito de previr os incendios.
Páx. 26-27
O bosque tradicional é imprescindible para a supervivencia dun gran número de especies e suministra un gran número de servizos inadvertidos dos que non somos conscientes.
CERNA Nº 76 - Espectáculos con animais
Páx. 22-25
Para limitar o risco de erosión post-incendio cómpre tomar un conxunto de decisións e realizar una serie de actuacións no menor tempo posible antes de que as primeiras chuvias do outono desencadeen os peores efectos. Unha vez que o incendio foi extinguido, os xestores do territorio teñen que facer fronte a: i) unha avaliación preliminar do impacto causado polo lumenas bacías afectadas; ii) unha estima dos efectos potenciais fóra da área queimada e iii) decidir que actividades post-incendio van ser implementadas, cando, onde e como. Este complexo labor require unha planificación que estableza con claridade os puntos esenciais a considerar, as accións a acometer e a súa secuencia de execución. Nese contexto, os protocolos son instrumentos útiles que axudan a organizar as actuacións. Neste traballo descríbese brevemente como se leva a cabo esa planificación.