Día Mundial do Medio Ambiente 2012. Neste día, os mesmos políticos que promoven e xustifican os recurtes, déixanse caer por algún espazo natural -desatendido os 364 días restantes- para facerse a foto. Que se desenvolvemento sustentábel, que se economía verde (lema deste DMMA 2012), que se a biodiversidade é importante... Tais mensaxes destilan un cinismo case obsceno: É que nalgún momento importoulles algo o ambiente? A Xunta nunca soubo -nen quixo- estar á altura dun dos patrimonios naturais máis ricos e diversos do mundo: ridícula superficie protexida, ausenza case criminal de planos de xestión, deconstrución da protección ambiental, entreguismo ás multinacionais especuladoras... Neste día é tradición que os ecoloxistas traslademos as nosas demandas aos que xestionan o ambiente, sen razóns para pensar que lles van facer máis caso que o resto do ano. E dende ADEGA non queremos ser menos. Señores da Xunta: Deixen todo como está é váianse. Os colectivos ecoloxistas termaremos do noso patrimonio natural coma sempre fixemos, se cadra con máis eficacia ao non ter que apagar os lumes que vostedes prenden.

Fronte ao discurso interesado de que o progreso (en particular o de algúns) está enfrontado á protección ambiental, a conservación do noso patrimonio natural pode e debe ser motor de desenvolvemento sustentábel. Este aspecto ficou sempre ao cabo das prioridades reais e dos compromisos orzamentarios das administracións. Galiza segue tendo a menor superficie en Rede Natura 2000 de todas as autonomías (o 12%) moi por baixo da media estatal (28%), e a ampliación presentada pola Xunta en 2011 (15%) non é nin de lonxe suficiente. Por outra banda, os orzamentos adicados a conservación diminuiron escandalosamente e mesmo pasaron a 0 no caso da Educación Ambiental (infraestruturas, equipamentos, programas, axudas...)

As ferramentas legais de xestión dos espazos protexidos, chave para garantir a súa conservación e uso sustentábel seguen ausentes: o retraso na redacción e aprobación dos PORN (Planos de Ordenamento dos Recursos Naturais) e PRUX (Planos Reitores de Uso e Xestión) é xa delictivo, por no falar dos Planos de Conservación e Recuperación das especies ameazadas, práticamente inexistentes. Estes documentos, que debería redactar a Xunta nun prazo de dous anos após da declaración de espazo protexido, son vencellantes para todas as administracións con competencias (hidráulicas, de costas, enerxéticas, etc.). A día de hoxe, practicamente ningún espazo da Rede Natura conta con PRUX e mesmo no Parque Nacional das Illas Atlánticas (2002), ou os parques naturais das Fragas do Eume (1997) e Corrubedo (1992) están logo de moitos anos aínda en redacción.